Η αυξητική στήθους είναι μια από τις πιο δημοφιλείς επεμβάσεις πλαστικής χειρουργικής. Στόχος της επέμβασης είναι να αυξηθεί ο όγκος του μαστού με τη βοήθεια προθέσεων σιλικόνης.
Τα είδη των ενθεμάτων
Υπάρχουν τα στρογγυλά και τα ανατομικά ενθέματα. Οι περισσότεροι πλαστικοί προτιμούν τα στρογγυλά, καθώς δεν αλλάζει το σχήμα του μαστού σε περίπτωση μικρής μετακίνησης.
Σημαντικά χαρακτηριστικά των ενθεμάτων είναι το μέγεθος, η προβολή τους και η διάμετρος της βάσης τους. Το μέγεθος των ενθεμάτων παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στο αποτέλεσμα της αυξητικής μαστού. Η επιλογή του μεγέθους προκύπτει από τον συνδυασμό της επιθυμίας σας και την αντικειμενική γνώμη της χειρουργού με βάση τα σωματικά χαρακτηριστικά σας.
Επίσης, η εξωτερική επιφάνεια των ενθεμάτων διακρίνεται σε τραχεία και λεία. Το κύρια πλεονέκτημα της τραχείας επιφάνειας είναι ότι η μετακίνηση του ενθέματος είναι δύσκολη, όπως και το ότι η πιθανότητα δημιουργίας κάψας είναι μικρότερη. Έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα ρυτίδωσης απ τα λεία ενθέματα αλλά το βασικότερο μειονέκτημα τους είναι ότι η πιθανότητα εμφάνισης BIA ALCL είναι μεγαλύτερη.
Τι πρέπει να γίνει προεγχειρητικά;
Μετά τη λήψη πλήρους ιατρικού ιστορικού γίνεται η λήψη φωτογραφιών της περιοχής και η γιατρός βάζει την ένδειξη της χειρουργικής τεχνικής. Είναι απαραίτητος ο προεγχειρητικός απεικονιστικός έλεγχος του μαστού με υπέρηχο ή μαστογραφία προεγχειρητικά.
Γενικά, συνίσταται η διακοπή του καπνίσματος 4 εβδομάδες πριν και 2 εβδομάδες μετά την επέμβαση, μειώνοντας έτσι τις πιθανότητες επιπλοκών. Χρήση ασπιρίνης, αντιπηκτικών σκευασμάτων και μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων όπως η ιβουπροφαΐνη θα πρέπει να αποφεύγονται προεγχειρητικά.
Τι γίνεται διεγχειρητικά;
Αρχικά πραγματοποιείται ο σχεδιασμός της τομής σε όρθια θέση. Η τομή μπορεί να γίνει είτε στην πτυχή του δέρματος κάτω από το στήθος (υπομάστια τομή) ή γύρω από τη θηλαία άλω (περιθηλαία τομή). Σκοπός είναι η τομή να είναι έτσι τοποθετημένη ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο δυσδιάκριτη. Δημιουργείται μια «τσέπη», είτε πίσω από το μαστικό αδένα είτε κάτω από το θωρακικό μύ και εκεί τοποθετούνται τα ενθέματα. Στην τεχνική διπλού επιπέδου (dual-plane technique) το ένθεμα τοποθετείται σε δύο επίπεδα, μερικώς κάτω από το μύ και μερικώς κάτω από το μαζικό αδένα. προσφέρει λύσεις σε περιπτώσεις όπου συνυπάρχει πτώση του μαστού, δίνοντας ένα αρμονικό και φυσικό αποτέλεσμα. Ακολουθεί η συρραφή των τομών.
Στο τέλος του χειρουργείου εφαρμόζονται αυτοκόλλητες ταινίες και ένας ειδικός αθλητικός στηθόδεσμος.
Με μια γρήγορη ματιά…
Αναισθησία |
Γενική αναισθησία |
Διάρκεια |
1- 1,5 ώρα |
Παραμονή στο νοσοκομείο |
Χειρουργείο ημέρας ή μέχρι μια ημέρα |
Τι γίνεται μετεγχειρητικά;
- Η παραμονή στο νοσοκομείο μπορεί να μην είναι απαραίτητη αλλά δεν ξεπερνά τις 24 ώρες.
- Εφαρμόζονται γάζες στο τραύμα για περίπου 2 εβδομάδες.
- Η χρήση ειδικoύ αθλητικού στηθόδεσμου είναι απαραίτητη για 6 εβδομάδες.
- Γυμναστική και άρση βάρους επιτρέπονται σε περίπου 6 εβδομάδες
- Ο θηλασμός δεν επηρεάζεται.
- Οι απεικονιστικοί έλεγχοι στα πλαίσια πρόληψης του καρκίνου του μαστού μπορούν να διεξαχθούν κανονικά.
- Το τελικό αποτέλεσμα ξεκινά να εκτιμάται μετά τους πρώτους 3 μήνες, μιας και ο χρόνος αυτός είναι απαραίτητος για να μαλακώσει το στήθος και να πάρει την τελική της θέση η πρόθεση.
Ποιες είναι οι πιθανές επιπλοκές;
Η αυξητική μαστού είναι σχετικά απλή επέμβαση, αλλά όπως και με κάθε επέμβαση υπάρχουν κίνδυνοι και επιπλοκές. Μερικές πιθανές άμεσες επιπλοκές είναι οι εξής:
- Αιμορραγία – Aιμάτωμα: Σε περίπτωση αιμορραγίας και αιματώματος θα χρειαστεί επάνοδος στο χειρουργείο.
- Λοίμωξη του τραύματος: Προς αποφυγήν αυτής της επιπλοκής, χορηγούνται αντιβιοτικά τόσο διεγχειρητικά, όσο και μετά το πέρας της επέμβασης.
- Διάνοιξη του τραύματος
- Υπαισθησία: Συμβαίνει συνήθως μετά την τοποθέτηση υψηλού όγκου προθέσεων κυρίως στην περιοχή της θηλής. Επανέρχεται σταδιακά μετά από 6 – 18 μήνες.
Απώτερες επιπλοκές είναι:
- Δημιουργία κάψας γύρω από την πρόθεση. Κάψα ονομάζεται ο ιστός που δημιουργεί ο οργανισμός γύρω από το ένθεμα και που αρχίζει να σκληραίνει. Η χρήση συγχρόνων ενθεμάτων και η σύγχρονη χειρουργική τεχνική μειώνουν την πιθανότητα αυτή στο ελάχιστο. Η αντιμετώπιση της κάψας είναι χειρουργική σε περίπτωση παραμόρφωσης του στήθους ή έντονου άλγους. Η κάψα αφαιρείται και τα ενθέματα επανατοποθετούνται στη θέση τους.
- Δημιουργία αναδιπλώσεων της πρόθεσης (rippling)
- Ρήξη ενθέματος. Ένα τέτοιο φαινόμενο μπορεί να εμφανιστεί π.χ. ύστερα από έναν έντονο τραυματισμό στην περιοχή του στήθους. Στις περιπτώσεις των προθέσεων σιλικόνης συνήθως η σιλικόνη δεν διαχέεται στους γύρω ιστούς. Η ρήξη ενθεματων εντοπίζεται στον καθιερωμένο έλεγχο του στήθους.
- Breast Implant Associated– Anaplastic Large Cell Lymphoma (BIA–ALCL)
Η εμφάνιση του ALCL είναι μια πολύ σπάνια κατάσταση που εμφανίζεται σε ασθενείς με ενθέματα. Η συχνότητα του αναφέρεται 0,35- 1/ 1.000.000 ανά έτος.
