Τι είναι οι όγκοι μαλακών μορίων;
Οι όγκοι των μαλακών μορίων μπορεί να είναι καλοήθεις και κακοήθεις και δημιουργούνται από διάφορα είδη κυττάρων που δημιουργούν τον μεσεγχυματικό ιστό, δηλαδή από τον λιπώδη, μυϊκό, νευρικό ιστό, αγγεία, λεμφαγγεία, περιτονίες και τένοντες.
Στη μεγάλη τους πλειοψηφία οι όγκοι αυτοί είναι καλοήθεις.
Όταν η τοποθεσία εμφάνισης τους είναι επιφανειακή και το μέγεθος τους μικρό, η αφαίρεση μπορεί να γίνει με τοπική αναισθησία στα πλαίσια ιατρείου ή χειρουργείου μιας ημέρας στα πλαίσια κλινικής. Ένας μεγάλος όγκος ή ένας όγκος που βρίσκεται πιο βαθιά μέσα στους ιστούς χρειάζεται αφαίρεση σε χειρουργείο κλινικής με πιθανή νοσηλεία.
Τι πρέπει να γνωρίζω για τους καλοήθεις όγκους μαλακών μορίων;
Οι πιο συχνοί καλοήθεις όγκοι των μαλακών μορίων είναι:
-
- τα λιπώματα
Eίναι καλοήθεις όγκοι που εντοπίζονται στον υποδόριο ιστό. Είναι οι συχνότεροι καλοήθεις όγκοι στον άνθρωπο. Το μέγεθος είναι συνήθως μικρό, με διάμετρο που δεν ξεπερνά τα 3 εκατοστά αλλά κάποιες φορές μπορούν να είναι και πολύ μεγαλύτερα. Η αιτία δημιουργίας τους δεν είναι εξακριβωμένη. Η ανάπτυξή τους είναι αργή και μπορούν να συνυπάρχουν σε διάφορα σημεία του σώματος. Δεν προκαλούν πόνο συνήθως και δεν απειλούν την υγεία εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις εξαλλαγής (λιποσάρκωμα). Η θεραπεία τους είναι η χειρουργική αφαίρεση τους.
-
- τα αιμαγγειώματα
- τα λειομυώματα
Τι πρέπει να γνωρίζω για τους κακοήθεις όγκους μαλακών μορίων;
Οι κακοήθεις όγκοι των μαλακών μορίων προσδιορίζονται με την ονομασία σαρκώματα π.χ.
-
- λιποσαρκώματα
- αιμαγγειοσαρκώματα
- λειομυoσαρκώματα κτλ.
και αποτελούν περίπου το 1% από το σύνολο των κακοηθειών.
Ο πιο ασφαλής τρόπος για να γίνει η σωστή διάγνωση του τύπου του όγκου μαλακών μορίων είναι με την αφαίρεση αυτού και την αποστολή για βιοψία. Η φυσική εξέταση και οι διάφορες απεικονιστικές εξετάσεις προ της επέμβασης μπορούν μόνο να μας δώσουν μερικές περαιτέρω πληροφορίες, όχι να μας επιβεβαιώσουν τη διάγνωση.
Η χειρουργική θεραπεία έχει ως στόχο την πλήρη αφαίρεση του όγκου μαζί με ένα περίβλημα υγιούς ιστού γύρω απ’ αυτόν που να εξασφαλίζει τα λεγόμενα «υγιή όρια εκτομής».
Το αν θα ακολουθήσει συμπληρωματική θεραπεία μετά το χειρουργείο, όπως τοπική ακτινοβολία ή χημειοθεραπεία εξαρτάται από το είδους, το μέγεθος και την τοποθεσία του όγκου.
