Ο καρκίνος του μαστού αποτελεί την πιο συχνά εμφανιζόμενη κακοήθεια στις γυναίκες. Να σημειωθεί όμως ότι στις περιπτώσεις έγκαιρης διάγνωσης το ποσοστό επιβίωσης είναι πολύ υψηλό.
Υπάρχουν πολλές επιλογές για αποκατάσταση του μαστού σε γυναίκες που υποβλήθηκαν σε χειρουργική θεραπεία για καρκίνο του μαστού. Η επανορθωτική επέμβαση μπορεί να γίνει είτε στον ίδιο χρόνο που γίνεται η μαστεκτομή (άμεση αποκατάσταση) είτε σε δεύτερο χρόνο, όταν η γυναίκα το επιθυμήσει (καθυστερημένη αποκατάσταση).
Στην αποκατάσταση του μαστού, ο πλαστικός χειρουργός αναδημιουργεί ολόκληρο ή ένα μέρος του μαστού μετά τη χειρουργική αφαίρεση του. Αυτό πραγματοποιείται με τη χρήση ενθέματος ή με μεταφορά ιστού από ένα άλλο σημείο του σώματος ή με συνδυασμό δικών της ιστών και ενθεμάτων.
Άμεση ή καθυστερημένη αποκατάσταση;
Η κάθε μία από τις χρονικές επιλογές έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά της, τα οποία η χειρουργός θα συζητήσει διεξοδικά μαζί σας.
Η παγκόσμια τάση είναι να προχωράμε σε άμεση αποκατάσταση όπου είναι εφικτό για καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα αλλά και για να μην βιώσει η ασθενής την αίσθηση της απώλειας.
Μερικές γυναίκες επιλέγουν την καθυστερημένη αποκατάσταση για διάφορους λόγους, όπως η προγραμματισμένη ακτινοθεραπεία, ογκολογικοί λόγοι ή σε περίπτωση που συνυπάρχουν άλλα προβλήματα υγείας.
Αποκατάσταση με χρήση ενθεμάτων
Η αποκατάσταση με ενθέματα προσφέρει ένα ικανοποιητικό αισθητικό αποτέλεσμα χωρίς την ανάγκη να χρησιμοποιηθεί ιστός από κάποιο άλλο σημείο του σώματος και αποτελεί μια ασφαλή μέθοδος αποκαταστάσεως.
Σε περίπτωση που είναι από ογκολογικής απόψεως δυνατή η διατήρηση του δέρματος στον μαστό και που δεν είναι προγραμματισμένη ακτινοθεραπεία μπορεί να τοποθετηθούν άμεσα ενθέματα σιλικόνης.
Σε αντίθετη περίπτωση η αποκατάσταση γίνεται σταδιακά. Σε πρώτη φάση εισέρχεται ένα προσωρινό ένθεμα, ο διατατήρας. Περιμένουμε μέχρι την πλήρη επούλωση των τομών, η οποία μπορεί να διαρκέσει μέχρι 3 εβδομάδες και στη συνέχεια φουσκώνουμε τον διατατήρα σταδιακά με φυσιολογικό ορό στο ιατρείο. Όταν επιτύχουμε τον όγκο που επιθυμούμε περιμένουμε περίπου 3 μήνες ώστε το δέρμα να «προσαρμοστεί» στην καινούρια κατάσταση. Στη δεύτερη φάση αφαιρούμε το διατατήρα και τοποθετούμε τα μόνιμα ενθέματα.
Αυτόλογη Αποκατάσταση του μαστού
- Με κρημνό
Αυτές οι επεμβάσεις πραγματοποιούνται με τη μεταφορά ενός κρημνού δηλαδή τμημάτων ιστού (δέρμα μαζί με το υποκείμενο λίπος με ή χωρίς τον μυ) από κάποιο άλλο μέρος του σώματος όπως πλάτη, κοιλιά, γλουτοί. Με την αυτόλογη αποκατάσταση, χρησιμοποιούμε δηλαδή τους ίδιους τους ιστούς της γυναίκας από άλλα μέρη του σώματος της, προκειμένου να αναδημιουργήσουμε τον καινούργιο μαστό.
Μερικές φορές δύναται να διατηρήσουμε τον κρημνό ενωμένο με τη δότρια περιοχή μέσω ενός μακριού μίσχου (που περιέχει τα αγγεία που τον κρατούν «ζωντανό») και περιστρέφοντας τον κρημνό να τον μεταφέρουμε στο στήθος.
Εναλλακτικά, ο κρημνός (ελεύθερος κρημνός) μεταμοσχεύεται στο στήθος συνδέοντας ξανά τα αιμοφόρα αγγεία με νέα που βρίσκονται στην περιοχή του θώρακα.
- Με μεταφορά λίπους.
Με τη βοήθεια της λιποαναρρόφησης συλλέγουμε λίπος από σημεία με περίσσεια λίπους. Το λίπος αυτό τοποθετείται με ειδικές κάνουλες σε ολόκληρη την επιφάνεια του μαστού.
Τα μειονεκτήματα αυτής της μεθόδου είναι ότι δεν μπορούμε να αυξήσουμε σημαντικά τον μαστό με μία συνεδρία για αυτό το λόγο χρειάζονται πολλαπλές. Το συστήνουμε για αποκατάσταση μικρών μαστών ή για διορθώσεις άλλων τεχνικών αποκατάστασης.
Αποκατάσταση με συνδυασμό ενθέματος και αυτόλογου ιστού
Σε συγκεκριμένες περιπτώσεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί ιστός από την πλάτη (ο πλατύς ραχιαίος μυς μαζί με ένα μέρος του υπερκείμενου λιπώδους ιστού και του δέρματος) και να μεταφερθεί στο πρόσθιο τμήμα του θώρακα, ενωμένος με τον μίσχο του. Συνήθως ο όγκος του ιστού στην πλάτη δεν είναι ικανοποιητικός. Για να δημιουργηθεί λοιπόν επαρκώς ο ανακατασκευασμένος μαστός τοποθετείται επιπλέον ένα ένθεμα σιλικόνης κάτω από τον κρημνό.
Τροποποίηση φυσιολογικού μαστού
Για την επίτευξη ενός συμμετρικού αποτελέσματος μπορεί να χρειαστεί κάποια τροποποίηση του φυσιολογικού μαστού. Σε περίπτωση που είναι μικρός μπορεί να χρειαστεί αυξητική, σε περίπτωση που είναι πολύ πτωτικός ανόρθωση ή μεγαλύτερος μειωτική. Συνήθως οι επεμβάσεις αυτές πραγματοποιούνται συνήθως μετά την κύρια αποκατάσταση, ώστε ο χειρουργημένος μαστός να έχει λάβει το τελικό του σχήμα και όγκο.