Η τελευταία δομή που αποκαθίσταται είναι η θηλή και η θηλαία άλως (ο σκουρόχρωμος κύκλος δέρματος που περιβάλει τη θηλή). Η θηλή που θα προκύψει από την αποκατάσταση δε θα είναι όμοια με μία φυσιολογική θηλή αλλά δίνει ένα φυσικό αποτέλεσμα. Δεν θα αντιδρά στις αλλαγές της θερμοκρασίας ή στην αφή και δεν διαθέτει αισθητικότητα. Ωστόσο, θα προσφέρει μία εικόνα «τρισδιάστατης θηλής».
Οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται στην αποκατάσταση της θηλής και της άλου ποικίλουν.
Συχνά χρησιμοποιούμε μικρούς τοπικούς κρημνούς που αναδιπλώνονται με συγκεκριμένο τρόπο, ώστε να σχηματισθεί ένα εξόγκωμα που μοιάζει με την απέναντι θηλή. Στην αρχή η νεοσχηματισθείσα θηλή είναι ογκώδης αλλά με την πάροδο του χρόνου χάνεται η έντονη προβολή της και ομοιάζει με φυσιολογική θηλή. Για τη δημιουργία της θηλαίας άλου μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόσχευμα δέρματος είτε από την απέναντι φυσιολογική θηλή (αν είναι ικανοποιητικού μεγέθους) είτε από άλλες περιοχές του σώματος με σκουρόχρωμο σχετικά δέρμα είτε μόνο με τη βοήθεια δερματοστιξίας (tattοo). Το χειρουργείο αποκατάστασης της θηλής πραγματοποιείται υπό τοπική αναισθησία και είναι χειρουργείο ημέρας.
Τέλος, ασθενείς που δεν επιθυμούν να προβούν σε αποκατάσταση της θηλής μπορούν να επιλέξουν μόνο το tattoo ως λύση, το οποίο πραγματοποιείται από εξειδικευμένους καλλιτέχνες ή και ιατρούς. Συχνά το χρώμα ξεθωριάζει και για τον λόγο αυτό απαιτείται επανάληψη μετά από κάποια έτη, τα αποτελέσματα του όμως είναι εντυπωσιακά.
